Standardy Ochrony Małoletnich

Polityka oraz procedury ochrony dzieci przed krzywdzeniem w HOLI-LOGO Holistycznej Logopedii

Preambuła, czyli wstęp do dokumentu

Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez personel placówki jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Członek personelu placówki traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przez członka personelu wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Personel placówki, realizując te cele, działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych danej placówki oraz swoich kompetencji.

Podstawy prawne Polityki ochrony dzieci

Na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 1606) zmieniające dotychczasową ustawę z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym, której tytuł na mocy tychże zmian otrzymuje brzmienie „O przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich” (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1304 z późn. zm.) w HOLI-LOGO Holistycznej Logopedii w Warszawie obowiązują Standardy Ochrony Małoletnich.

 

Standard 1 – Placówka opracowała, przyjęła i wdrożyła do realizacji Standardy Ochrony Małoletnich, które określają:

a) Zasady bezpiecznej rekrutacji personelu.

b) Procedury reagowania na krzywdzenie.

c) Osoby odpowiedzialne za przyjęcie zgłoszenia, dokumentowanie i dalsze działania pomocowe.

d) Zasady ustalania planu wsparcia małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia.

e) Zasady bezpiecznych relacji personel – małoletni, w tym zachowania niedozwolone.

f) Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do Internetu.

g) Zasady ochrony wizerunku i danych osobowych dzieci

h) Zasady upowszechniania i ewaluacji Standardów.

Standard 2 – Placówka stosuje zasady bezpiecznej rekrutacji personelu, szkoli personel ze Standardów pierwszorazowo oraz każdorazowo po zmianie.

Standard 3 – Placówka wdrożyła i stosuje procedury interwencyjne, które znane są i udostępnione całemu personelowi. Każdy pracownik wie komu należy zgłosić informację o krzywdzeniu małoletniego i kto jest odpowiedzialny za działania interwencyjne. Każdemu pracownikowi udostępnione są dane kontaktowe do lokalnych instytucji odpowiedzialnych za przeciwdziałanie i interwencję w przypadku krzywdzenia małoletnich.

Standard 4 – Placówka co najmniej raz na 2 lata monitoruje i w razie konieczności ewaluuje oraz – w razie potrzeby – aktualizuje zapisy Standardów.

Słowniczek pojęć/objaśnienie terminów używanych w dokumencie Polityka ochrony dzieci

1. Standardy Ochrony Dzieci (SOD) lub Standardy Ochrony Małoletnich (SOM) – to zasady wprowadzane w instytucjach, organizacjach, placówkach, które świadczą usługi na rzecz dzieci, pracują z dziećmi i/lub w których dzieci przebywają bez opieki rodziców/opiekunów prawnych (oświata, placówki pobytu stałego, turystyka, pomoc humanitarna etc.) w celu ochrony dzieci przed krzywdzeniem.
2. Dziecko lub Małoletni – każda osoba do ukończenia 18 roku życia.
3. Placówka – HOLI-LOGO Holistyczna Logopedia prowadząca działalność terapeutyczną świadcząca usługi dzieciom lub działająca na rzecz dzieci.
4. Kierownictwo lub Kierownik – osoba, organ lub podmiot, który w strukturze danej placówki zgodnie z obowiązującym prawem i/lub wewnętrznymi dokumentami jest uprawniony do podejmowania decyzji o działaniach instytucji.
5. Krzywdzenie dziecka – popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka, przemoc wobec dziecka lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbanie.
6. Personel lub Pracownik – każdy pracownik placówki bez względu na formę zatrudnienia, w tym współpracownik, stażysta, wolontariusz.
7. Opiekun dziecka – osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny, a także rodzic zastępczy.
8. Przez krzywdzenie dziecka należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym członka personelu placówki, lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie.
9. Osoba odpowiedzialna za Politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem to wyznaczony przez kierownictwo placówki członek personelu sprawujący nadzór nad realizacją Polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniem w placówce.
10. Dane osobowe dziecka to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.

Osoba odpowiedzialna za kwestie związane z ochroną dzieci

1. Kierownik placówki wyznacza siebie – Marlenę Strzępkę jako osobę odpowiedzialną za Politykę ochrony dzieci w placówce.

2. Kierownik placówki jest osobą odpowiedzialną za monitorowanie realizacji Polityki, za reagowanie na sygnały naruszenia Polityki, ewaluowanie i modyfikowanie zapisów i prowadzenie rejestru interwencji i zgłoszeń.

Zasady rekrutacji personelu

Rekrutacja pracowników placówki odbywa się zgodnie z zasadami bezpiecznej rekrutacji personelu. Zasady stanowią Załącznik nr 1 do niniejszej Polityki.

Procedury interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka

1.Każda osoba będąca członkiem Personelu jest zobowiązana i uprawniona do reagowania, w przypadku podejrzenia, że dziecku pacjentowi dzieje się krzywda.

2. Źródłem krzywdy dziecka może być zachowanie osoby będącej członkiem Personelu, zachowanie rodziców lub opiekunów prawnych dziecka, bądź innej osoby bliskiej, a także innych dzieci.

3. Krzywda dziecka może przybierać różne formy:

a) popełniono przestępstwo na szkodę dziecka (np. wykorzystanie seksualne, znęcanie się nad dzieckiem);

b) doszło do innej formy krzywdzenia, niebędącej przestępstwem, takiej jak np. krzyk, kary fizyczne, poniżanie;

c) doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka (np. związanych z żywieniem, higieną czy zdrowiem).

4. W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu z uwagi stosowanie wobec niego przemocy domowej, a w rodzinie są lub mogą być inne dzieci, należy niezwłocznie poinformować Policję dzwoniąc pod numer 112. Poinformowania służb dokonuje członek Personelu, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu.

5. W przypadku podjęcia przez pracownika placówki podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, pracownik ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i podjęcia interwencji:

a) Pracownik wzywa rodziców dziecka, którego krzywdzenie podejrzewa, oraz informuje ich o podejrzeniu.

b) Pracownik powinien sporządzić plan pomocy dziecku.

6. Plan pomocy dziecku powinien zawierać wskazania dotyczące:

a) podjęcia przez pracownika i placówkę działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej instytucji;

b) skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeżeli istnieje taka potrzeba.

7. Interwencja w przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka polega sporządzeniu pisemnego zawiadomienia, opisującego najbardziej dokładnie zdarzenie, ze wskazaniem danych pokrzywdzonego (imię, nazwisko, adres, PESEL) i potencjalnego sprawcy (co najmniej imię i nazwisko i inne dane umożliwiające identyfikację, np. relacja do dziecka – ojciec, matka, miejsce zamieszkania albo miejsce pracy bądź nauki) przesłaniu go do najbliższej jednostki Policji lub prokuratury. W przypadku popełnienia czynu karalnego na szkodę dziecka przez osobę poniżej 17 roku życia także należy sporządzić pisemne zawiadomienie.

8. W przypadku, gdy dziecko doznaje innej formy krzywdzenia niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę:

a) Ze strony członka personelu:

Pracownik zgłasza sprawę kierownikowi placówki. Kierownik placówki dąży do niezwłocznego wyjaśnienia sprawy zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia małoletniego przez członka personelu, podejmując wszelkie niezbędne działania. Członek ten zostaje natychmiast odsunięty od wszelkich form kontaktu z małoletnimi do czasu wyjaśnienia sprawy.

b) Ze strony rodziców, opiekunów prawnych lub innych domowników:

1. Należy wszcząć procedurę Niebieskiej Karty poprzez wypełnienie formularza Niebieska Karta – A, gdy zachowanie wobec dziecka stanowi przemoc domową
2. Gdy zachowanie nie stanowi przemocy domowej lub nie jest jasne, jak je zakwalifikować – należy wystąpić do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację rodziny

c) Ze strony innego dziecka:

1. Należy wystąpić do sądu rodzinnego właściwego ze względu na zamieszkanie dziecka o wgląd w sytuację dziecka krzywdzącego.

9. W przypadku, gdy doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka lub doszło do innego zagrożenia dobra dziecka:

a) Ze strony członka personelu

1. Pracownik zgłasza sprawę kierownikowi placówki. Kierownik placówki przeprowadzi rozmowę dyscyplinującą a w razie potrzeby zastosuje konsekwencje dyscyplinarne, łącznie z rozwiązaniem stosunku prawnego z tą osobą;

b) Ze strony rodziców lub opiekunów prawnych:

1. Należy wystąpić do sądu rodzinnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka o wgląd w sytuację dziecka.

10. W przypadkach niejasnych lub wątpliwych osoba odpowiedzialna za interwencję konsultuje sprawę z kierownikiem placówki.

11. Wszyscy pracownicy placówki, którzy w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych podjęli informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, poza tymi informacjami, które przekazywane są uprawnionym osobom i instytucjom. Terapeuta ma prawo do omówienia tej sytuacji w ramach interwizji zespołowych lub superwizji.

Osoby odpowiedzialne za przyjęcie zgłoszenia, dokumentowanie i dalsze działania pomocowe

1.Pracownik podejrzewający krzywdzenie dziecka jest odpowiedzialny za sporządzenia notatki służbowej, planu pomocy i podjęcie interwencji.

2. Każda osoba podejrzewająca krzywdzenie dziecka raportuje ten fakt kierownikowi placówki.

3. Kierownik placówki jest osobą odpowiedzialną za przyjęcie zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka od pracownika i podjęcie odpowiednich działań dotyczących personelu placówki.

4. Pracownik podejrzewający krzywdzenie dziecka jest odpowiedzialny za sporządzenie karty interwencji, której wzór stanowi Załącznik nr 4 do niniejszej Polityki i przekazanie jej kierownikowi placówki.

5. Kierownik placówki uzupełnia i załącza kartę interwencji do dokumentacji stosowania standardów ochrony małoletnich w placówce.

Zasady ustalania planu wsparcia małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia

1.Pracownik podejrzewający krzywdzenie dziecka jest odpowiedzialny za sporządzenie planu wsparcia dziecka.

2. Plan wsparcia dziecka powinien zawierać wskazania dotyczące:

a) podjęcia przez pracownika i placówkę działań w celu zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, w tym zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia do odpowiedniej instytucji;

b) skierowania dziecka do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeżeli istnieje taka potrzeba.

c) form wsparcia oferowanych przez placówkę

3. Plan wsparcia małoletniego obejmuje różne formy pomocy, w tym prawną, psychologiczną, socjalną i medyczną, uwzględniając współpracę interdyscyplinarną w tym zakresie

Zasady bezpiecznych relacji pomiędzy personelem placówki a dziećmi

Pracownicy znają i stosują zasady bezpiecznych relacji personel–dziecko ustalone w placówce. Zasady stanowią Załącznik nr 2 do niniejszej Polityki.

Zasady bezpiecznego korzystania z Internetu i mediów elektronicznych

1.Internet w placówce jest wykorzystywany do pracy urządzeń biurowych – kas fiskalnych, tableta do prowadzenia sesji online przez terapeutów.

2. Dostęp do sieci internetowej w placówce jest zabezpieczony hasłem.

3. Placówka, nie udostępnia Internetu pacjentom, w tym małoletnim.

Zasady ochrony danych osobowych oraz wizerunku dzieci w placówce

1.Placówka zapewnia najwyższe standardy ochrony danych osobowych dzieci zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

2. Placówka, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka.

3. Wytyczne dotyczące zasad ochrony wizerunku dziecka stanowią Załącznik nr 3 do niniejszej Polityki

Zasady upowszechniania Standardów

1.Standardy są dokumentem ogólnodostępnym. Standardy znajdują się:

1) w poczekalni w placówce

2) na stronie internetowej placówki pod adresem www.initum.com.pl

2. Każdy małoletni lub przedstawiciel ustawowy małoletniego ma dostęp do Standardów w w/w miejscach.

3. W oparciu o standardy opracowano ich wersję skróconą, zawierającą informacje istotne dla małoletnich. Skrócona wersja standardów stanowi Załącznik nr 5 do niniejszej Polityki.

Monitoring

1.Kierownik placówki jest odpowiedzialny za monitorowanie realizacji standardów, reagowanie na sygnały ich naruszenia, ewaluowanie i modyfikowanie zapisów standardów i prowadzenie rejestru interwencji i zgłoszeń.

2. Kierownik placówki co 2 lata dokonuje przeglądu standardów w celu ich dostosowania do aktualnych potrzeb oraz zgodności z obowiązującymi przepisami, monitoruje i w razie konieczności ewaluuje oraz – w razie potrzeby – aktualizuje zapisy Standardów.

Przepisy końcowe

1.Polityka wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.

2. Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla pracowników placówki, w szczególności poprzez przesłanie jej tekstu drogą elektroniczną oraz umieszczenie na dysku wspólnym placówki w folderze „Procedury”.

3. W ciągu 14 dni od ogłoszenia Polityki każdy z pracowników zobowiązany jest zapoznać się z nią i poświadczyć to stosownym oświadczeniem.

4. Ogłoszenie Polityki dla dzieci i ich opiekunów następuje poprzez wywieszenie informacji w widocznym miejscu w placówce oraz zamieszczenie Polityki na stronie internetowej placówki.

Załącznik nr 1.

Zasady bezpiecznej rekrutacji

Zasady bezpiecznej rekrutacji w HOLI-LOGO Holistycznej Logopedii w Warszawie:

1.Standardem jest rekrutacja personelu odbywająca się zgodnie z zasadami bezpiecznej rekrutacji, a kierownictwo dąży do jak najlepszej weryfikacji kwalifikacji kandydata, w tym stosunku do wartości podzielanych przez placówkę, takich jak ochrona praw dzieci i szacunek do ich godności.

2. Placówka musi zadbać, aby osoby przez nią zatrudnione (w tym osoby pracujące na podstawie umowy zlecenie oraz wolontariusze/praktykanci) posiadały odpowiednie kwalifikacje do pracy z dziećmi oraz były dla nich bezpieczne.

3. W każdym przypadku placówka musi posiadać dane pozwalające zidentyfikować i sprawdzić w wymaganych rejestrach osobę przez nią zatrudnioną niezależnie od podstawy zatrudnienia – imię (imiona) i nazwisko, datę urodzenia, PESEL, dane kontaktowe osoby zatrudnianej, nazwisko rodowe, imię ojca, imię matki.

4. Każda zatrudniana osoba jest sprawdzana w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym.

Zgodnie z art. 21 Ustawy o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępstwami na tle seksualnym osoba zatrudniająca przed zawarciem umowy sprawdza kandydata w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym1 (rejestr z dostępem ograniczonym) oraz w Rejestrze osób, w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw wyjaśniania przypadków czynności skierowanych przeciwko wolności seksualnej i obyczajności wobec małoletniego poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze (dostęp: rps.ms.gov.pl, po założeniu profilu placówki). Sprawdzenie w rejestrze sprawców dokumentuje się wydrukiem informacji zwrotnej wygenerowanej z Rejestru, a figurowanie w Rejestrze wyklucza możliwość zatrudnienia kandydata.

5. Placówka pobiera zaświadczenie kandydata/kandydatki z Krajowego Rejestru Karnego, jeżeli zezwalają na to przepisy prawa.

Gdy pozwalają na to przepisy prawa, placówka jest zobowiązana do domagania się od osoby zatrudnianej zaświadczenia z Krajowego Rejestru Karnego. Zaświadczenia z KRK można domagać się wyłącznie w przypadkach, gdy przepisy prawa wprost wskazują, że pracowników w zawodach lub na danych stanowiskach obowiązuje wymóg niekaralności. Wymóg niekaralności obowiązuje m.in. pracowników samorządowych oraz nauczycieli, w tym nauczycieli zatrudnionych w placówkach publicznych oraz niepublicznych.

6. Kandydat/kandydatka składa oświadczenia o posiadaniu przez niego/nią pełnej zdolności do czynności prawnych i korzystaniu z praw publicznych; o niekaralności oraz o toczących się postępowaniach przygotowawczych, sądowych i dyscyplinarnych zgodnie ze wzorem z załącznika nr 1.

7. Jeżeli kandydat/kandydatka posiada obywatelstwo inne niż polskie przedkłada pracodawcy:

a) informację z rejestru karnego państwa obywatelstwa uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi, bądź informację z rejestru karnego, jeżeli prawo tego państwa nie przewiduje wydawania informacji dla w/w celów;

b) pod rygorem odpowiedzialności karnej, oświadczenie o państwie/ach zamieszkiwania w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczypospolita Polska i państwo obywatelstwa.

c) jeżeli mieszkała w innych państwach w ciągu 20 lat niż Rzeczypospolita Polska, informację z rejestrów karnych tych państw uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi.

d) Dopuszczalne jest przedłożenie przez kandydata pod rygorem odpowiedzialności karnej oświadczenia, że prawo danego państwa nie przewiduje wydawania informacji o niekaralności i/lub nie prowadzi rejestru karnego oraz oświadczenia, że nie był(-a) w tym państwie prawomocnie skazany(-a).

O zawieraniu oświadczeń pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia świadczy zawarta w ich treści klauzula „Jestem świadomy (-a) odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”, która zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

Załącznik nr 2.

Zasady bezpiecznego kontaktu personelu z dzieckiem-pacjentem

Zasady bezpiecznego kontaktu personelu z dzieckiem-pacjentem w HOLI-LOGO Holistycznej Logopedii w Warszawie:

We wszystkich działaniach podejmowanych wobec dziecka kierujemy się dobrem dziecka z poszanowaniem jego godności, z uwzględnieniem jego emocji i potrzeb i jego najlepszym interesem. Dziecko jest zawsze podmiotem naszych poczynań. W każdej interakcji z dzieckiem bierzemy pod uwagę jego wiek, sytuację medyczną, możliwości poznawcze i indywidualne potrzeby. Niniejsze zasady zostały spisane w celu określenia ram profesjonalnych relacji z dzieckiem-pacjentem i wskazania dobrych praktyk, a także zachowań, które nigdy nie powinny mieć miejsca.

Dobre praktyki

1.W kontakcie z dzieckiem i jego rodzicami lub opiekunami zachowuj życzliwość, empatię i szacunek, wrażliwość kulturową, postawę nieoceniającą.

2. Zanim zaopiekujesz się małym pacjentem, przedstaw się i powiedz, kim jesteś.

3. Słuchaj uważnie małoletniego i udzielaj mu odpowiedzi adekwatnych do wieku i sytuacji.

4. W komunikacji z małoletnim staraj się, by Twoja twarz była na poziomie jego twarzy.

5. Upewnij się, że dziecko wie o możliwości zadawania pytań osobom z personelu.

6. Zapewnij małoletnich, że jeżeli czują się niekomfortowo z jakimś zachowaniem, sytuacją czy słowami mogą o tym powiedzieć Tobie i mogą oczekiwać reakcji / pomocy.

7. Korzystaj z alternatywnych form komunikacji z dzieckiem, które tego potrzebuje.

8. Zwracaj się do dziecka po imieniu w formie preferowanej przez dziecko.

9. Pamiętaj, że to dziecko jest podmiotem Twoich działań. Nie rozmawiaj z rodzicem/opiekunem w taki sposób, jakby dziecko było nieobecne podczas rozmowy.

10. Szanuj prawo małoletniego do prywatności, a jeżeli musisz odstąpić od tej zasady wyjaśnij to.

11. W miarę możliwości konsultuj z dzieckiem podejmowane interwencje, jeśli wiesz, że danie dziecku wyboru nie będzie miało wpływu na jakość leczenia, i przedstawiaj mu opcje do wyboru.

12. Podejmując decyzje dotyczące małoletniego poinformuj go o tym i staraj się brać pod uwagę jego oczekiwania.

13. Zawsze bądź przygotowany na wyjaśnienie swoich działań wobec małoletnich.

14. Uszanuj prawo dziecka do zmiany nastroju, zmiany zdania oraz potrzebę oswojenia się z nową sytuacją i miejscem.

15. Kontakt fizyczny z dzieckiem może odbywać się wyłącznie za zgodą dziecka i zgodnie z jego potrzebą. Zanim przytulisz, pogłaszczesz czy weźmiesz dziecko na kolana, aby np. je pocieszyć lub uspokoić, zapytaj je, czy tego potrzebuje.

16. Zachowaj szczególną ostrożność wobec małoletnich który doświadczyli nadużycia i krzywdzenia, w tym seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania. Takie doświadczenia mogą czasem sprawić, że dziecko będzie dążyć do nawiązania niestosownych bądź nieadekwatnych fizycznych kontaktów z dorosłymi. W takich sytuacjach powinieneś reagować z wyczuciem, jednak stanowczo i pomóc małoletniemu zrozumieć znaczenie osobistych granic.

17. Informuj dziecko i rodziców/opiekunów o zasadach obowiązujących w placówce.

18. Zadbaj o to, aby rodzic był informowany o bieżącej sytuacji dziecka.

19. Współpracuj z rodzicami/opiekunami w procesie terapeutycznym.

20. Jeśli widzisz lub podejrzewasz, że dziecku dzieje się krzywda, reaguj.

21. W sytuacji, gdy rodzic/opiekun lub inna osoba z personelu straszy dziecko, udziela mu nieprawdziwych informacji, bagatelizuje potrzeby i odczucia dziecka, zareaguj i przypomnij o zasadach komunikacji z dzieckiem.

22. Unikaj zbędnego ryzyka w pracy z małoletnim – sprawdzaj czy sprzęt i otoczenie jest bezpieczne.

Zachowania niedozwolone

1.Nie naruszaj prawa dziecka do intymności i prywatności. Nie ujawniaj danych osobowych ani wrażliwych.

Nie wolno Ci ujawniać informacji dotyczących małoletniego wobec osób nieuprawnionych, w tym wobec innych małoletnich. Obejmuje to wizerunek dziecka, informacje o jego/jej sytuacji rodzinnej, ekonomicznej, medycznej, opiekuńczej i prawnej.

2. Nie ignoruj i nie bagatelizuj odczuć dziecka, np. strachu, lęku przed bólem, niepewności co do nowej sytuacji.

3. Nie wykorzystuj wobec małoletniego relacji władzy lub przewagi fizycznej. Nie strasz dziecka, nie przymuszaj i nie szantażuj w celu nakłonienia do współpracy.

4. Nie krzycz, nie zawstydzaj, nie upokarzaj, nie lekceważ i nie obrażaj dziecka ani jego rodziców/opiekunów.

5. Nie naruszaj nietykalności fizycznej dziecka – nie wolno bić, szturchać, popychać, stosować przemocy fizycznej

6. Nie zachowuj się w obecności małoletnich w sposób niestosowny. Obejmuje to używanie wulgarnych słów, gestów i żartów, czynienie obraźliwych uwag, nawiązywanie w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej.

7. Nie nawiązuj z małoletnim jakichkolwiek relacji intymnych lub seksualnych (seksualne żarty, komentarze, gesty, udostępnianie treści erotycznych lub pornograficznych, bez względu na formę).

8. Nie utrwalaj wizerunku małoletniego dla potrzeb prywatnych (filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie.) Dotyczy to także umożliwienia osobom trzecim utrwalenia wizerunków dzieci, jeśli nie uzyskałeś zgód rodziców/opiekunów prawnych. Dla potrzeb terapeutycznych uzyskaj pisemną zgodę rodziców/opiekunów.

9. Nie zapraszaj małoletnich do swojego prywatnego domu / mieszkania i nie spotykaj się z nimi poza sesjami. Jeśli zachodzi konieczność spotkania z małoletnimi poza godzinami pracy, rodzice i małoletni muszą wyrazić zgodę na taki kontakt.

10. Nie kontaktuj się z małoletnimi prywatnie przez prywatne kanały komunikacji i media (prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach społecznościowych).

Jeśli zachodzi konieczność kontaktu z dzieckiem w sprawach związanych z prowadzoną terapią, właściwą formą komunikacji z małoletnimi i ich rodzicami poza godzinami pracy są ustalone z rodzicami kanały służbowe (np. telefon, sms).

11. Nie proponuj małoletnim alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji, jak również nie używaj ich w ich obecności.

12. Nie podejmuj innego niż niezbędny kontakt fizyczny z dzieckiem

Istnieją jednak sytuacje, w których fizyczny kontakt z dzieckiem może być stosowny i spełnia zasady bezpiecznego kontaktu: jest odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie, uwzględnia wiek dziecka, etap rozwojowy, płeć, kontekst kulturowy i sytuacyjny.

Kieruj się zawsze swoim profesjonalnym osądem, słuchając, obserwując i odnotowując reakcję dziecka, pytając je o zgodę na kontakt fizyczny (np. przytulenie) i zachowując świadomość, że nawet przy Twoich dobrych intencjach taki kontakt może być błędnie zinterpretowany przez małoletniego lub osoby trzecie.

Zatem można w zależności o wieku, sytuacji, innych czynników wykonywać czynności pielęgnacyjne, higieniczne, pomagania dziecku w ubieraniu i rozbieraniu, myciu, korzystaniu z toalety, powstrzymania dziecka od zrobienia sobie lub innym krzywdy, asekurowania podczas wykonywania ćwiczeń gimnastycznych, wspierania dziecka podczas wykonywania zadań terapeutycznych (np. ćwiczeń logopedycznych).

Kontakt fizyczny z dzieckiem nigdy nie może być niejawny bądź ukrywany, wiązać się z jakąkolwiek gratyfikacją ani wynikać z relacji władzy.

13. Nigdy nie dotykaj małoletniego w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.

14. Jeżeli będziesz świadkiem jakiegokolwiek z wyżej opisanych zachowań, sytuacji ze strony innych dorosłych lub małoletnich, zawsze poinformuj o tym kierownika placówki lub postąp zgodnie z procedurą interwencji opisaną w Polityce.

Załącznik nr 3.

Zasady ochrony wizerunku i danych osobowych dzieci

Zasady ochrony wizerunku i danych osobowych dzieci HOLI-LOGO Holistycznej Logopedii  w Warszawie:

1.Utrwalanie wizerunku dzieci jest dozwolone tylko w celach terapeutycznych i interwencyjnych i możliwe jest za pisemną zgodą rodziców/opiekunów prawnych.

2. Udzielamy wyjaśnień, w jakim celu i w jakim kontekście wykorzystamy zdjęcie/nagranie i jak będziemy przechowywać te dane.

3. Zdjęcia, nagrania nie mogą być podpisane informacjami, dzięki którym możliwa byłaby identyfikacja dziecka. Jeśli konieczne jest podpisanie to używamy tylko imienia.

4. Dane osobowe dziecka traktowane są jako informacje poufne i są chronione. Dostęp do danych osobowych dziecka – pacjenta ma pracownik placówki udzielający pomocy psychologicznej lub prowadzący terapię i w niektórych przypadkach kierownik placówki (np. gdy rodzic zarejestrował dziecko podając jego dane w systemie rejestracyjnym placówki). Dane osobowe dziecka przechowywane i przetwarzane są zgodnie z obowiązującymi przepisami w systemach zabezpieczonych dostępem z hasłem.

5. Podejrzenia i problemy dotyczące niewłaściwego utrwalania i rozpowszechniania wizerunków dzieci należy rejestrować i zgłaszać do kierownika placówki, podobnie jak inne niepokojące sygnały dotyczące zagrożenia bezpieczeństwa dzieci.

Załącznik nr 5.

Standardy ochrony małoletnich – wersja skrócona dla dzieci

1.Jesteśmy poradnią i chcemy żebyś u nas czuł/a się dobrze i bezpiecznie.

2. Możesz nam powiedzieć, jak powinniśmy się do Ciebie zwracać.

3. Masz prawo wiedzieć, jak nazywa się osoba, która prowadzi konsultację psychologiczną / sesję terapeutyczną. Jeśli sama zapomni się przedstawić, możesz ją o to spytać.

4. Chcemy, żebyś czuł/a, że Twoje zdrowie, potrzeby i uczucia są dla nas ważne Jeżeli cokolwiek Ci się nie podobało lub poczułeś/aś się źle, możesz to przekazać dowolnemu pracownikowi gabinetu logopedycznego lub napisać na adres e-mail: [email protected]

5. Logopedzie i terapeucie możesz powiedzieć wszystko, on jest tu po to, żeby Ci pomóc.

6. Terapeutom i logopedom możesz zadawać pytania. Chętnie na nie odpowiedzą.

7. Będziemy Cię traktować z szacunkiem. Nikt nie może zmuszać Cię do czegokolwiek i szantażować. Nikt nie może na Ciebie krzyczeć, wyśmiewać się z Ciebie, upokarzać, obrażać, lekceważyć, bić.

8. Nikt nie może dotykać Cię bez Twojej zgody.

9. Nikt nie może fotografować i filmować Cię bez wiedzy i zgody Twoich rodziców.

10. Twój wizerunek i dane osobowe są chronione i nikt poza nami – osobami udzielającymi Ci pomocy nie ma do nich dostępu.

11. Cokolwiek się w Twoim życiu dzieje nie jesteś sam. To są całodobowe numery telefonów do osób i instytucji, do których możesz zwrócić się o pomoc i którym możesz zaufać:

1) Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” – 800 120 002

email – [email protected] 

https://www.niebieskalinia.info

2) Ogólnopolski Telefon Zaufania Dla Dzieci i Młodzieży – 116 111

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę https://fdds.pl/

3) Policja – 112 lub 997

Policyjny Telefon Zaufania ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie 800 120 226